/.../ Учрашувда “Жаҳолатга қарши маърифат – асосий мақсадимиз” номли фильм намойиш этилиб, сўнгра “Буюк алломаларимиз илмий меросида юксак инсонпарварлик ғоялари тараннуми”, “Ёшларимизни ёт оқимларнинг бузғунчи ғояларидан ҳимоя қилиш” ва “Янги Ўзбекистонда диний-маърифий соҳада амалга оширилаётган ислоҳотлар” мавзусида маърузалар қилинди. /.../

https://cisc.uz/habar-XORaZM-VILOYaTIDa-O-TKaZILayoTGaN-TaRG-IBOT-TaDBIRLaRI-580

Czy nie mając wglądu do tej prelekcji, zaryzykowalibyście twierdzenie, że w prelekcji “Ёшларимизни ёт оқимларнинг бузғунчи ғояларидан ҳимоя қилиш” mowa była również o ochronie uzbekistańskiej młodzieży przed destrukcyjnymi ideami kapitalistycznymi, obcymi społecznym wartościom islamu?

/.../ In his address to the forum IRCICA Director General Prof. Halit Eren stressed that in the present age of fast-moving capitalism, individualism and conspicuous consumption, the preservation of traditional values acquired increased importance. /.../

https://www.ircica.org/activities/conferences/ircica-director-general-participated-in-the-international-forum-of-writers-and-intellectuals-named-after-chingiz-aitmatov-conducted-online-by-the-group-of-strategic-vision-russia-islamic-world

Czy to zdanie wygłoszone przez ówczesnego dyrektora generalnego OIC Research Centre for Islamic History, Arts and Culture na forum zorganizowanym przez Strategic Vision Group Russia - Islamic World ( https://russia-islworld.ru/en/ ) można uznać za przejaw antykapitalizmu religii islamu?

Nie miejcie mi za złe, ale to, co Eilon Shamir ( https://www.beitberl.ac.il/english/lecturers/pages/eilon-shamir.aspx ) w tym numerze tego izraelskiego czasopisma ( https://toravoda.org.il/%D7%92%D7%9C%D7%99%D7%95%D7%9F/%d7%93%d7%a2%d7%95%d7%aa-77/ ) zawarł pod tytułem:

/.../ אל מול הקפיטליזם: לקראת יהדות חברתית /.../

przeczytałem jako Polak, w drugiej połowie swojego życia z jeszcze większą uwagą obserwujący to, co się dzieje w Polsce, niż zmuszony byłem obserwować to w połowie swojego życia pierwszej. Różne są więc miejsca i obiekty poddawane atakowi - w Izraelu jest nim judaizm, w Polsce jest nim katolicyzm łaciński. Nieledwie tym samym jest natomiast obiekt atakujący i są nimi konsekwencje, które ten atak za sobą pociąga. Która w związku z tym z konsekwencji ataku rasowo kapitalistycznego neoliberalizmu jest według mnie najbardziej ciążącą, tak na opisanym przez Eilona Shamira społeczeństwie izraelskim, jak i na obserwowanym przeze mnie społeczeństwie polskim? Analizujmy omawiany tekst po kolei!

Nie dziwi rozpoczęcie prezentacji od problemu nomenklaturowego. Kultury większości obecnego świata, w tym kultura Izraela, podbijane są w ostatnich dziesięcioleciach przez zasadniczo przeciwną im kulturę kapitalistyczną, którą zwykło się określać „kulturą konsumpcyjną”, „kulturą amerykańską”, „kulturą zachodnią”. Cechuje ją w szczególności ubóstwiania pieniądza, zachęcanie do rywalizacji i egoizmu, tworzenie skrajnych dysproporcji ekonomicznych między bogatymi i biednymi. Szczególnie bliskie moim marksistowskim przekonaniom jest to, co Eilon Shamir mówi o towarzyszącym temu ze strony prokapitalistycznych "obrońców" atakowanych kultur unikanie nazywania dziecka po imieniu, unikanie podkreślania związku tej kultury kapitalistycznej z neoliberalną polityką gospodarczą. Toż to już tylko krok do stwierdzenia, że ostatecznie to baza ekonomiczna określa nadbudowę instytucjonalno-ideologiczną, a nie odwrotnie. Ciekawe, co moi rodacy powiedzieliby o zamieszczonej w omawianym tekście tezie, że główną rolą izraelskiej szkoły jest przygotowanie ucznia do tego, co „naprawdę ważne”, czyli do osiągnięcia sukcesu gospodarczego w konkurencji wolnego rynku. Co więcej, taki model kształcenia nie był w szczególności „winą” izraelskich nauczycieli: presja przyszła z zewnątrz, ze strony rodziców. To rodzice zażądali, aby nauczyciele przestali zaprzątać umysły dzieci „duchem”, „wartościami” i „tożsamością” oraz aby wyposażyli dzieci w narzędzia umożliwiające dzieciom osiągnięcie sukcesu finansowego. Nie trzeba było długo czekać na tego wychowania szkolnego konsekwencję, którą w zaostrzającej się obecnie walce państw kapitalistycznych znajdujących się na ich najwyższym, imperialistycznym stadium rozwoju, walce o jak najbardziej korzystny dla każdego z nich podział światowych rynków surowca i zbytu, uznałbym za najbardziej ciążącą również na społeczeństwie polskim. Eilon Shamir w odniesieniu do społeczeństwa izraelskiego, w którym żyje, ujął to dosłownie tak samo, jak ja w ślad za nim ująłbym żyjąc w społeczeństwie polskim. Ci absolwenci, pokolenie X, a następnie pokolenie Y, wstąpili następnie do wojska. Dowódcy bardzo dobrze czuli ich nowego ducha egoizmu i braku motywacji, „co mnie w ogóle obchodzi naród Izraela, całość”. Decydenci w Siłach Obronnych Izraela (IDF) bardzo dobrze zrozumieli, że istnieje ostry kontrast pomiędzy pustką kulturową nowego pokolenia a możliwościami budowania niezawodnie funkcjonującej armii. Obie religie w obu omawianych przeze mnie państwach mogą zrobić wiele dla uratowania obu społeczeństw przed ich całkowitym upadkiem. Najlepiej jednak by było, aby obie swój antykapitalizm skoncentrowały na dotarciu do samego sedna, na wyeliminowaniu praprzyczyny wszystkich negatywnych zjawisk obciążających kapitalizm jako taki. Intensywny dialog z marksizmem może im w tym pomóc.

/.../ Es ist historischer Unfug, wenn er uns heute in Sonntagsreden als Wegbereiter eines „protestantischen Geistes“ vorgestellt wird, eines christlich-diesseitigen Arbeitsethos, in dem die Prinzipien der Marktwirtschaft oder das Ideal des „ehrbaren Kaufmanns“ vorgeprägt seien. Luther dachte nicht mal im Traum daran. Im Gegenteil. Insofern er die alle Bereiche des Lebens durchdringende Multidimensionalität des Geldes als Kapital, Kredit, Vermögen und Eigentum entschieden ablehnte, war er als Christ gleichsam natürlich auch: ein Antikapitalist. /.../

https://www.wiwo.de/politik/deutschland/martin-luther-der-antikapitalist/19850304.html

A Wy, jakimi konkretnymi argumentami opowiedzielibyście się za antykapitalizmem, bądź prokapitalizmem luteranizmu? Czy jest to problem tego, za czym opowiadał się sam Marcin Luter, czy problem tego, jak po jego śmierci interpretowano jego reformy, w tym zwłaszcza to, jak dzisiaj, w różnych miejscach świata precyzowany jest luteranizm?

Jeśli zapoznamy się z treścią tej strony internetowej ( https://www.ihu.unisinos.br/categorias/602032-o-anticapitalismo-em-5-minutos ) do samego końca, czyli do łączy internetowych pomieszczonych pod słowami "Leia mais", to zrozumiemy, że tytuł "O anticapitalismo em 5 minutos" brzmi jak wielce prowokująca zachęta do zagłębienia się w problemy antykapitalizmu rozwiązywane w ramach tego instytutu badawczego o wyraźnie teologicznym nastawieniu. Jako stały czytelnik obu periodyków tego instytutu ( https://www.ihu.unisinos.br/publicacoes/mais-publicacoes ), ze swej strony zachęcam Was do tego, abyście w tym zagłębianiu się nie poprzestali na dacie "20 Agosto 2020" opublikowania tekstu "O anticapitalismo em 5 minutos", ale w miejscu "Buscar" wpisali słowo "anticapitalismo" i stuknęli w klawisz "Enter", co pozwoli Wam zapoznać się z wieloma ich tekstami na ten temat sprzed tej daty i po tej dacie.

Começa uma revolução anticapitalista?

/.../ A atual crise do capitalismo e os crescentes protestos e mobilizações populares contra as políticas de ajuste promovido pelo FMI, o Banco Mundial e o Banco Central Europeu corroboram as palavras proféticas do Manifesto. A nova crise geral do capitalismo mergulhou as ilusões fomentadas pelos mentores e beneficiários da democracia liberal "nas águas geladas do cálculo egoísta". Como dizia um dos cartazes pendurados em Puerta del Sol de Madrid "isto não é uma crise, é uma farsa". E ao lado dessa dolorosa descoberta, segue outra: a farsa não apenas se executava no terreno econômico. Avfraude também foi montada no âmbito político ao ter induzido a maior parte da população a que acreditasse que a sórdida e inescrupulosa plutocracia a que estavam submetidos era uma democracia. /.../

https://www.ihu.unisinos.br/categorias/173-noticias-2011/44565-comeca-uma-revolucao-anticapitalista

Wszyscy, którzy znają mnie bliżej, wiedzą doskonale, że w swych dociekaniach naukowych uwielbiam drogą dydaktyczną eksponować motywy wychowawcze. Religijna krytyka kapitalizmu jest nie tylko krytyką wyzyskiwaczy, jest ona również krytyką wyzyskiwanych. Z jakiego powodu jest ona krytyką wyzyskiwanych? Odpowiedź na to pytanie ułatwiona jest dzięki portugalskiemu przekładowi omawianego tekstu, który w hiszpańskim oryginale ( https://www.pagina12.com.ar/diario/elmundo/4-170529-2011-06-21.html ) w słowie "estafa" zaakcentował znaczenie dominujące w słowie "farsa" ( https://es.wikipedia.org/wiki/Farsa oraz https://pt.wikipedia.org/wiki/Farsa ). Z myślą o swoich rodaczkach i rodakach zacytuję następujące stwierdzenia:

/.../ Farsa (fr. farce – „żart”, „figiel”[1]) – odmiana komedii, w której łatwowierni bohaterowie zostają wciągnięci w serię coraz bardziej nieprawdopodobnych, niewygodnych lub kompromitujących wydarzeń. Sytuacje te najczęściej są spowodowane wadami bohaterów, takimi jak np. próżność, sprzedajność lub chciwość. Wysiłki podejmowane w celu wybrnięcia z sytuacji prowadzą do dalszego zapętlenia i jeszcze większej kompromitacji, aż do momentu, w którym w komicznych punktach kulminacyjnych wady zostają odpowiednio upokarzająco i przykładnie ukarane, po czym następuje względnie szczęśliwe zakończenie. Farsy są poświęcone obnażaniu ludzkich słabości. /.../

https://pl.wikipedia.org/wiki/Farsa

Wracając tym samym do tytułowego pytania "Czy zaczyna się rewolucja antykapitalistyczna?" podkreślić należy, że rewolucja antykapitalistyczna zaczyna się dość opornie. Wiąże się to przede wszystkim z wadą mas pracujących polegającą na ich łatwowierności, dzięki której masy pracujące nadal pozwalają wmawiać sobie to, że każdemu możliwe jest zostać "z pucybuta milionerem". I nade wszystko, z racji powszechnie dominującego w ludziach egoizmu (tu, do wyboru - wady darowanej przez Stwórcę, albo ewolucyjnie odziedziczonej ze świata zwierzęcego) ciągle bardziej również do mas pracujących przemawia na potrzeby rozwoju kapitalizmu spopularyzowana przez Hobbesa sentencja Plauta "człowiek człowiekowi wilkiem" niż biblijne zawołanie "miłuj bliźniego swego!".